Türk şairi (1917). Tokat'ta dünyaya gelen Cahit Külebi Sivas Lisesi'ni (1936), sonra İstanbul Yüksek Öğretmen Okulu'nun Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü'nü bitirdi (1940). Antalya Lisesi'nde, Devlet Konservatuarı'nda ve Ankara Gazi Lisesi'nde edebiyat öğretmenliği yaptı (1942-1956). Milli Eğitim Bakanlığı başmüfettişliğinde, İsviçre bölgesi öğrenci müfettişliği ve kültür ataşeliğinde bulundu (1956-1964). Emekliye ayrıldığı 1973 yılına kadar, gene bakanlık başmüfettişliği (bir ara kültür müsteşarı yardımcılığı) yaptı. Aynı yıl Türk Dil Kurumu Yayın ve Tanıtma Kolu başkanı, 1977'de de TDK Genel Yazmanı oldu.
Sanatı ve Kişiliği
Külebi, İkinci Dünya Savaşı yıllarında gelişen şiir akımlarının etkisi altında eser vermeğe başladı. Ayrı kaynaklardan beslenen ve değişik amaçlar güden bu akımlardan esinlenmekle birlikte kendine özgü bir bireşim yapmayı bildi. Hem halk edebiyatının, hem serbest şiirin tekniklerinden yararlandı.
Yurt güzelliklerini çarpıcı yalınlığıyla yansıtmağa çalışırken Anadolu insanının acılı yaşamını da aynı yalınlıkla yansıtmaktan geri kalmadı. Anadolu gerçeğini uzak geçmişlerden günümüze kadar gelen çizgisi içinde, bakımsızlığı, çorak ovaları, eşkıyası, keskin rüzgârları, odun ve tuz taşıyan kağnıları, gezgin satıcıları, köylüleri, çiftçileri, balıkçıları, hamalları ve çobanlarıyla gönül tellerini inleten bir hava içinde dile getirdi.
Külebi'nin şiiri bütün yalınlığı ve gerçekçiliğinin yanı sıra sevgiye, dostluğa ve kardeşliğe dayanır. Daha doğrusu yansıttığı gerçeklerin üstünde bu duygular tüter. Bunun sonucu olarak o barışçı, insancı dünya görüşüyle yüzyılımıza damgasını vuran kötülüklere de karşı çıkar. Bu görüşün belirgin örneği olan Atatürk Kurtuluş Savaşı'nda adlı eseri, seslendirilerek (Nevit Kodallı) oratoryo haline getirilmiştir (Atatürk Oratoryosu).
Eserleri
Adamın Biri, Rüzgâr, Atatürk Kurtuluş Savaşı'nda, Yeşeren Otlar (T.D.K. 1955 edebiyat ödülü), Süt, Şiirler, Türk Mavisi.